“The entire sum of existence is the magic of being needed by just one person.”
What?! Ano na nman ba ito?! Nananahimik ang tao biglang mei magttxt sayo ng ganito? Tama ba nmang pati sa pagtulog mo ito ang magwiwindang sayo?! Hiritin ba nmann ako ng ganitong banat… Ano ba,, can I get some peace in this life? Will I ever get a second without even thinking about that crazy bullshit?
I may sound absurd, resentful, bitter, and all that but there are some people who can understand what im saying…Falling in love is such a wonderful thing. It can change you into a totally different person in a flash. People whose lives are in black and white change into a full-colored glittery picture with matching extra designs and exaggerated frames . You name it,, love can change it. It can turn the wild and untamed beast into a very refined and peaceful dove. Some of us call it magic but some call it madness. Yes,, you heard me right. I really did write that. Madness!!!
I don’t wanna explain why madness,, gusto kong maging masaya ang unang entry ko sa blog na to. Tska dapat ang focus ng writings ko eh ang topic. Siguro nman naiintindihan nio rin ako kung baket. Ayoko na ring I-recall ang mga masasamang bagay na napagdaanan ko dahil jan sa letseng love na yan.
Focusing on the topic,,, the entire existence is the magic of being needed by just one person –nakakaasar noh? All our lives were wishing for this special person to come, the prince charming of our lives sabi nga sa cinderella, the ice cream in our special halo-halo sa chowking, our reason for breathing sabi nga ni ruff ends…(exage na diba?) Anyway, going back, have you ever thought of this, being destined to this one person and devotedly give all of who at what you are without any hesitations. Hindi ba sha unfair? O kaya hindi ba sha o.a? Baket kaya ganon, baket pa kelangang masaktan ng sobra sobra kung hindi nman pla sha ung para nman tlga sayo…Bullshit diba?? Kc ganito ang nangyayare, isa lang ang para sayo pero ang dame dameng lalake ang minamahal at mamahalin mo? Sa dameng lalake na minahal mo, lahat ng yon sasaktan ka, lahat lolokohin ka at lahat ng yon magpapa-iyak sayo. Masaket diba??Looking deeper and thinking positively,,, yep,,, after meeting ang falling in-love with different men, after crying a bucket of tears for them, after all those pains and sufferings,,, dadating din ang lalakeng para tlga sayo.. Just look at it this way, you learn from your mistakes, you learn from your failed relationships. Oo, nasaktan ka nga pero mei natutunan ka nman diba? At yung mga natutunan mo ang maghahahnda sayo para don sa iisang taong magpapakumpleto sa buhay mo, para don sa taong ginawa tlga para sayo… ang sarap pakinggan diba? Tignan mo nlang din sha ng ganito, sa dameng lalakeng nagpaiyak sayo,, un din and dame ng beses na naging masaya ka… Hindi ba? Hindi ka nman magpapatuloy na magmahal kung hindi ka rin naging masaya sa una diba? Kaya ako,, oo nasaktan at nasasaktan pa nga ako ngayon pero naging masaya din nman ako sa kanya eh. Oo nga mahirap pero sa hirap na to ko narerealize ang value ng gusto ko.
Kaya nga kahit nasasaktan ako, willing pa rin akong magmahal ule… Ganyan tlga buhay, magulo, paiba-iba, kumplekado. Pero anong pake ko, lahat naman tayo dumadaan tlga sa ganito. Lahat tayo nagiging tanga, nagiging baliw at lahat tayo nagpapaka martir pero sa huli,,,dadating din ang taong para sayo. Sana nga….
I may sound absurd, resentful, bitter, and all that but there are some people who can understand what im saying…Falling in love is such a wonderful thing. It can change you into a totally different person in a flash. People whose lives are in black and white change into a full-colored glittery picture with matching extra designs and exaggerated frames . You name it,, love can change it. It can turn the wild and untamed beast into a very refined and peaceful dove. Some of us call it magic but some call it madness. Yes,, you heard me right. I really did write that. Madness!!!
I don’t wanna explain why madness,, gusto kong maging masaya ang unang entry ko sa blog na to. Tska dapat ang focus ng writings ko eh ang topic. Siguro nman naiintindihan nio rin ako kung baket. Ayoko na ring I-recall ang mga masasamang bagay na napagdaanan ko dahil jan sa letseng love na yan.
Focusing on the topic,,, the entire existence is the magic of being needed by just one person –nakakaasar noh? All our lives were wishing for this special person to come, the prince charming of our lives sabi nga sa cinderella, the ice cream in our special halo-halo sa chowking, our reason for breathing sabi nga ni ruff ends…(exage na diba?) Anyway, going back, have you ever thought of this, being destined to this one person and devotedly give all of who at what you are without any hesitations. Hindi ba sha unfair? O kaya hindi ba sha o.a? Baket kaya ganon, baket pa kelangang masaktan ng sobra sobra kung hindi nman pla sha ung para nman tlga sayo…Bullshit diba?? Kc ganito ang nangyayare, isa lang ang para sayo pero ang dame dameng lalake ang minamahal at mamahalin mo? Sa dameng lalake na minahal mo, lahat ng yon sasaktan ka, lahat lolokohin ka at lahat ng yon magpapa-iyak sayo. Masaket diba??Looking deeper and thinking positively,,, yep,,, after meeting ang falling in-love with different men, after crying a bucket of tears for them, after all those pains and sufferings,,, dadating din ang lalakeng para tlga sayo.. Just look at it this way, you learn from your mistakes, you learn from your failed relationships. Oo, nasaktan ka nga pero mei natutunan ka nman diba? At yung mga natutunan mo ang maghahahnda sayo para don sa iisang taong magpapakumpleto sa buhay mo, para don sa taong ginawa tlga para sayo… ang sarap pakinggan diba? Tignan mo nlang din sha ng ganito, sa dameng lalakeng nagpaiyak sayo,, un din and dame ng beses na naging masaya ka… Hindi ba? Hindi ka nman magpapatuloy na magmahal kung hindi ka rin naging masaya sa una diba? Kaya ako,, oo nasaktan at nasasaktan pa nga ako ngayon pero naging masaya din nman ako sa kanya eh. Oo nga mahirap pero sa hirap na to ko narerealize ang value ng gusto ko.
Kaya nga kahit nasasaktan ako, willing pa rin akong magmahal ule… Ganyan tlga buhay, magulo, paiba-iba, kumplekado. Pero anong pake ko, lahat naman tayo dumadaan tlga sa ganito. Lahat tayo nagiging tanga, nagiging baliw at lahat tayo nagpapaka martir pero sa huli,,,dadating din ang taong para sayo. Sana nga….
posted by margareth at 2:42 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home